Όταν γεννήθηκα, η μητέρα μου κόντευε τα σαράντα και ο πατέρας μου ήταν πάνω από σαράντα-πέντε.
Ποτέ δεν μου πέρασε ότι αυτό ήταν ασυνήθιστο όταν μεγάλωνα στα 90s. Όταν μπήκα στο Γυμνάσιο πρόσεξα ότι όλοι σχολίαζαν ότι οι γονείς μου με είχαν κάνει σε μεγάλη ηλικία, που με παραξένεψε. Πολλοί μου λένε ότι τα παιδιά γονέων μεγάλης ηλικίας είναι ‘διαφορετικά’ ή ‘κάπως’ αλλά σπάνια μπορεί κανείς να μου δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση γιατί. Ως παιδί μεγαλύτερων γονιών, μπορώ να σχολιάσω αυτές τις απόψεις που έχει ο κόσμος για μας.
Πιο συχνά ακούω να το δικαιολογούν με την έννοια ότι η μεγάλη διαφορά ηλικίας με το παιδί κάνει το γονιό να μοιάζει με παππού αντί με γονιό. Για μένα αυτό το επιχείρημα δεν βγάζει πολύ νόημα. Ωραία, ο γονιός είναι λίγο μεγάλος, και τι έγινε; Ποτέ δεν πρόσεξα κάποια τεράστια διαφορά μεταξύ των γονιών μου και των νεώτερων γονιών άλλων παιδιών. Πάντα είχαν όλη την καλή διάθεση να τρέχουν σα τρελοί ξωπίσω μου και να ασχολούνται μαζί μου ακόμα και όταν ήταν κουρασμένοι.
Άλλο επιχείρημα που ακούω πολύ είναι ότι οι μεγαλύτεροι γονείς τείνουν να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους. Ελάτε τώρα, υπάρχει γονιός που δεν κακομαθαίνει λίγο το παιδί του;!
Νομίζω ότι η πραγματικότητα είναι λίγο πιο χαμηλών τόνων. Κάτι που πιστεύω ότι αληθεύει είναι ότι τα παιδιά με μεγαλύτερους γονείς κάπως καταλήγουν να ωριμάζουν νωρίτερα από τους συνομήλικους τους.
Το έχω ζήσει αυτό. Πάντα ένιωθα ότι είχα να γεφυρώσω ένα μεγαλύτερο χάσμα ηλικίας και αυτό επηρέασε την νοητική και συναισθηματική μου ανάπτυξη. Λόγω ηλικίας, οι γονείς μου μετέδωσαν σε μένα αξίες λίγο πιο διαφορετικές από άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Από τους γονείς μου έμαθα ένα μείγμα παλιότερων και νεώτερων αξιών που κρατώ μέχρι σήμερα, και που πιστεύω πως με έχει βοηθήσει να αναπτύξω πιο ήπιες απόψεις για την καθημερινότητα.
Επειδή και οι φίλοι των γονιών μου έτειναν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας και αυτοί, οι συζητήσεις και καταστάσεις που παρακολουθούσα ήταν ίσως πιο σοβαρές από αυτές που θα ζούσε ένα άλλο παιδί, και άκουγα ιστορίες λίγο πιο συναρπαστικές. Πόσα παιδιά μπορούν να παινευτούν ότι ο πατέρας τους επέζησε από ένα αεροπορικό δυστύχημα (και τα 60s) και μετά δούλεψε για τη CIA; Από την άλλη, ανέπτυξα ένα πιο πλούσιο λεξιλόγιο και μια μεγαλύτερη ευχέρεια με τις λέξεις.
Όσοι με γνωρίζουν παρατηρούν επίσης ότι ήμουν πιο ώριμη από πολλούς συνομήλικους μου. Αυτό το λένε μάλλον επειδή δε με ξέρουν πολύ καλά, αλλά ας υποθέσουμε ότι αληθεύει. Αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί να απομονώσει μερικά παιδιά από συνομηλίκους τους αλλά από την άλλη τους δίνει και ένα επιπλέων πλεονέκτημα για το μέλλον. Είναι σημαντικό αυτά τα παιδιά να καταλάβουν ότι βλέπουν αλλιώς τα πράγματα, αλλά χωρίς να αισθάνονται ότι διαφέρουν από τους συνομήλικους τους.
Το να μεγαλώνεις με γονείς κάποιας ηλικίας δεν σε κάνει ξαφνικά ένα αξιοπερίεργο — απλά έτυχε οι γονείς σου να μην είναι πιτσιρίκια όταν σε έκαναν.
Φαίνεται μάλιστα ότι ίσως αυτό να γίνει πιο συχνό σήμερα με τους νέους να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά αργότερα. Ίσως μάλιστα να είναι λίγο καλύτερο, γιατί ως μεγαλύτεροι, έχουν και περισσότερες εμπειρίες που μπορούν να σου μεταδώσουν.
Δεν είναι απαραίτητο ότι θα σου μεταδώσουν και παλιές ιδέες — σχεδόν όλα όσα ξέρω από υπολογιστές τα έμαθα από τον πατέρα μου, που έζησε την ιστορία του υπολογιστή από την απαρχή του σχεδόν μέχρι σήμερα και μου μετέδωσε αυτή τη μανία με τα γκατζετ που μας χαρακτηρίζει.
Απάντηση