Την Κυριακή σε αγώνα παιδικού πρωταθλήματος μπάσκετ μεταξύ των τοπικών ομάδων της Αλεξάνδρειας ”ΑΘΛΟΣ” και ”ΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ” το παιχνίδι διεκόπη
Δεν θα σταθώ στο ποίος φταίει περισσότερο ‘η λιγότερο.
Το σίγουρο είναι ότι αυτά τα πράγματα όταν και όπου και αν συμβαίνουν είναι απαράδεκτα.
Πολύ δε περισσότερο όταν συμβαίνει σε μια μικρή κοινωνία,όπως αυτής της Αλεξάνδρειας,όπου οι μεν γονείς γνωρίζονται οι περισσότεροι τουλάχιστον με τα επίθετά τους.
Οι δε αθλητές οι περισσότεροι από αυτούς πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, ‘η στο ίδιο φροντιστήριο και το μεσημέρι μετά το σχολείο πίνουν καφέ στο ίδιο στέκι.
Οι δε προπονητές μπορεί να υπήρξαν πέραν της προσωπικής γνωριμίας και συναθλητές.
Και εδώ λοιπόν είναι η ευθύνη τους.
Διότι σε πολλές των περιπτώσεων, ειδικά στα μικρά παιδιά, ο προπονητής αντικαθιστά το σπίτι και είναι μεγαλύτερο πρότυπο ακόμη και από τον γονέα.
Και επειδή ο προπονητής γνωρίζει ‘η τουλάχιστον πρέπει να γνωρίζει, την ψυχοσύνθεση του αθλητή του καλύτερα από οποιοδήποτε άλλον..
Έπρεπε να αντιληφθούν ότι το πράγμα θα πήγαινε εκεί και έγκαιρα να χαλαρώσουν τους αθλητές τους και εν ανάγκη να επιπλήξουν και κάποιους θερμόαιμους κάνοντάς τους αλλαγή ‘η και στέλνοντας τους στα αποδυτήρια.
Φυσικά όχι ότι οι γονείς δεν φέρουν και αυτή ευθύνη,απεναντίας, με τις χειρονομίες και τις φωνές τους ωθούσαν σε ακρότητες τους αθλητές,αδιαφορώντας για το τι μήνυμα στέλνανε στα παιδιά τους.
Και βέβαια για όσους γνωρίζανε κάποια πράγματα ήταν θέμα χρόνου αυτό να συμβεί.
Ελπίζουμε όμως αυτό να έγινε μάθημα και όλοι να καταλάβουν ότι ο αθλητισμός ενώνει και ότι και η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι.
Και ότι.
Μεγάλος αθλητής
Και μεγάλος άνθρωπος είναι αυτός που ξέρει και να χάνει….
Απάντηση