ΑΓΡΟΤΙΚΑΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Διασυστηματικά εντομοκτόνα/μυκητοκτόνα: Τι είναι και πώς εφαρμόζονται;

Του Καϊλιάνη Βασίλειου Τεχνολόγου Γεωπόνου

Στο εμπόριο υπάρχουν πολλά διασυστηματικά εντομοκτόνα σκευάσματα τα οποία χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των παρασίτων και των εντόμων.
Περισσότερο γνωστή σε όλους είναι η έννοια των εντομοκτόνων επαφής παρά των διασυστηματικών. Ας ρίξουμε όμως μια σύντομη ματιά στα διασυστηματικά σκευάσματα και ας κατανοήσουμε τη δράση τους με σκοπό τη σωστή, ασφαλή και αποτελεσματική εφαρμογή τους.

Με απλά λόγια … τα φυτά απορροφούν τη δραστική ουσία του διασυστηματικού εντομοκτόνου και μεταφέρουν τα ενεργά συστατικά σε όλους τους ιστούς τους.

Οι χημικές ουσίες ΔΕ  βλάπτουν το φυτό, αλλά το φυτό μπορεί πλέον να καταπολεμήσει τους εχθρούς του και τους οργανισμούς που εισβάλλουν σε αυτό για αόριστο χρονικό διάστημα.

Τι ακριβώς είναι ένα διασυστηματικό φυτοφάρμακο;
Τα φυτά απορροφούν τη δραστική ουσία του διασυστηματικού σκευάσματος, στη συνέχεια το προσληφθέν φάρμακο καθιστά τα μέρη του φυτού, τις ρίζες, τους μίσχους και τα φύλλα δηλητηριώδη για τους εισβάλλοντες οργανισμούς.

Ορισμένα διασυστηματικά σκευάσματα παραμένουν αμετάβλητα μέσα στο φυτό, άλλα μετατρέπονται σε δραστικά δηλητήρια μετά την εισβολή τους στον φυτικό οργανισμό.

Ένα φυτό που έχει υποστεί επεξεργασία με ένα διασυστηματικό παρασιτοκτόνο, δε γίνεται πλέον στόχος για τα χημικά, αλλά γίνεται συμμετέχον στη δημιουργία δυσμενών συνθηκών για τους εισβολείς.


Με ποιό τρόπο εισέρχονται τα διασυστηματικά εντομοκτόνα στα φυτά της καλλιέργειας;
Η δραστική ουσία του φαρμάκου φθάνει στους εσωτερικούς φυτικούς ιστούς πρώτα περνώντας μέσα από τα εκατομμύρια των μικροσκοπικών κυττάρων που σχηματίζουν την επιφάνεια των φύλλων, των στελεχών, των ριζών ή των σπόρων, σε αντίθεση με ένα εντομοκτόνο επαφής, το οποίο παραμένει στην επιφάνεια του φυτού με δράση πλέον προστατευτική ή προληπτική (π.χ. έλαια).

Πώς μετακινούνται τα διασυστηματικά εντομοκτόνα μέσα στα φυτά;
Οι ιστοί των ιστών είναι οι συνήθεις οδοί που ακολουθούν τα διασυστηματικά φυτοφάρμακα.

Ορισμένα διασυστηματικά παρασιτοκτόνα τείνουν να κινούνται προς τα πάνω από το σημείο της εφαρμογής τους. Η μεγαλύτερη συγκέντρωσή τους εμφανίζεται στα περιθώρια των φύλλων, στις άκρες ανάπτυξης και στα όργανα αποθήκευσης του φυτού.

Άλλες περιπτώσεις είναι η συγκέντρωσή τους στα υπόγεια τμήματα φυτών.

Τα φυτά διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό στην ανταπόκρισή τους σε αυτές τις διασυστηματικές ουσίες. Σκευάσματα που απορροφώνται από τους σπόρους μπορούν να καταστρέψουν οργανισμούς που εισβάλλουν στο σπόρο.


Πώς ακριβώς λειτουργούν αυτά τα σκευάσματα;
Αυτές οι ξένες χημικές ουσίες που απορροφώνται από ένα φυτό μπορεί να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την ισορροπία του όσον αφορά στις φυσιολογικές του διεργασίες.

Το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να αποδυναμωθεί ή ακόμη και να εξολοθρευθεί ο υποψήφιος εχθρός, αλλά πώς:
►  Το έντομο-στόχος τροφοδοτείται από το φυτό ή εισέρχεται στο φυτό

►  Υπάρχει η πιθανότητα το προς εξολόθρευση έντομο να είναι φυσικός εχθρός ενός άλλου παρασίτου της καλλιέργειας

►  Υπάρχει η πιθανότητα το προς εξολόθρευση έντομο να καταναλώνει δηλητηριώδεις ουσίες παραγόμενες από μύκητες ή βακτήρια που έχουν προσβάλλει την καλλιέργεια

►  Μπορεί να αυξήσει τη φυσική αντοχή του φυτού ή να επιβραδύνει τα ορατά συμπτώματα της νόσου.

Για πόσο καιρό παραμένουν ενεργά τα διασυστηματικά εντομοκτόνα;
Η αποτελεσματικότητα μειώνεται γενικά όσο περισσότερο παραμένει η χημική ουσία στο φυτό.

Αυτές οι αιτίες προέρχονται από:
►  Τη μικρότερη συγκέντρωση της δραστικής ουσίας μέσα στο φυτό καθώς αυτό συνεχίζει και αναπτύσσεται

►  Τη διάσπαση της δραστικής ουσίας λόγω των διαφόρων φυσιολογικών διεργασιών εντός του φυτού

►  Τη συσσώρευση της δραστικής ουσίας σε ορισμένα μόνο σημεία του φυτού


Η σωστή εφαρμογή των διασυστηματικών εντομοκτόνων
✔  Διαφυλλικός ψεκασμός

✔  Ψεκασμός εδάφους

✔  Εφαρμογή σε σπόρους

✔  Έγχυση στον κορμό των δένδρων ή στο φυτικό βλαστό

✔  Εφαρμογή με τη μορφή πάστας στην εξωτερική επιφάνεια των φυτών

Τα προβλήματα που τελικά επιλύονται με τη χρήση των διασυστηματικών σκευασμάτων
Η πρώτη απόπειρα χρήσης των διασυστηματικών εντομοκτόνων ήταν μάλλον ένα φιάσκο. Η δραστική ουσία που είχε χρησιμοποιηθεί, απορροφήθηκε μεν από τα φυτά, σκότωσε τον υποψήφιο εχθρό αλλά παρέμεινε μεγάλη ποσότητα της δραστικής ουσίας μέσα στο φυτό σε τέτοια ποσότητα και μορφή η οποία την καθιστούσε δηλητηριώδη για τον άνθρωπο και το παραγόμενο προϊόν ακατάλληλο προς κατανάλωση.

Περαιτέρω μελέτες βελτίωσαν τα διασυστηματικά σκευάσματα έτσι ώστε τελικά να είναι αποτελεσματικά στη χρήση τους εναντίον των στόχων, να ΜΗΝ είναι βλαβερά για τα ωφέλιμα έντομα και να ΜΗΝ αφήνουν υπολείμματα τοξικά για τον άνθρωπο.


Τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα εχθρών που ελέγχουν τα διασυστηματικά εντομοκτόνα-ακαρεοκτόνα είναι:
►  Ακάρεα

►  Αλευρώδεις

►  Αφίδες

►  Κολεόπτερα

►  Κάμπιες

►  Φλοιoτρίβες

Τι είδους ασθένειες ελέγχουν τα διασυστηματικά φυτοφάρμακα;
►  Φουσαρίωση

►  Βερτισιλλίωση

►  Καρκινώσεις

►  Βακτηριακές σήψεις

Περιπτώσεις ασθενειών οι οποίες δεν αντιμετωπίζονταν αποτελεσματικά από τα διασυστηματικά, είναι διάφορες σήψεις ριζών και ιοί.

Οι λόγοι είναι συνήθως οικονομικοί, δυσκολία στην εφαρμογή και πολύ μικρό χρονικό διάστημα προστασίας του φυτού οπότε και η χρήση του εν λόγω σκευάσματος δεν έχει πρακτική εφαρμογή.


Μειονεκτήματα
✔ Τα διασυστηματικά εντομοκτόνα δεν μπορούν να απομακρυνθούν από το φυτό που εφαρμόσθηκαν με το πλύσιμο για παράδειγμα των καρπών, επειδή βρίσκονται μέσα στους ιστούς του φυτού, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων που τρώμε ως φρούτα ή λαχανικά.

✔ Επειδή τα διασυστηματικά παρασιτοκτόνα είναι υδατοδιαλυτά, μπορούν εύκολα να ξεπλυθούν από το σημείο εφαρμογής εάν βρέξει πριν τα απορροφήσουν τα φυτά. Στη συνέχεια μπορούν να μεταφερθούν σε γειτονικά ύδατα.

✔ Η αλόγιστη και η μη ορθή χρήση τους έχει θεωρηθεί υπεύθυνη για σοβαρά προβλήματα της ανθρώπινης υγείας.

✔ Μια ομάδα διασυστηματικών εντομοκτόνων, τα νεονικοτινοειδή, είναι ύποπτα για δηλητηρίαση μελισσών και άλλων ωφέλιμων εντόμων: αυτά τα χημικά εισέρχονται στη γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες και μπορούν να βρεθούν και στο νέκταρ.

Πλεόνεκτήματα
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα διασυστηματικό παρασιτοκτόνο είναι ασφαλέστερο για το περιβάλλον από ένα μη διασυστηματικό.

✔  Για παράδειγμα, τα διασυστηματικά εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο παρασίτων δένδρων εγχέονται στον κορμό ή εφαρμόζονται στο έδαφος για πρόσληψη από τις ρίζες του δέντρου. Λιγότερα από τα χημικά καταλήγουν να παρασύρονται σε άλλα φυτά ή έρχονται σε επαφή με τα μη στοχευόμενα έντομα απ ‘ότι αν εφαρμοσθούν μη διασυστηματικά σκευάσματα.

✔ Επίσης, οι διασυστηματικές χημικές ουσίες είναι πιο αποτελεσματικές στη στόχευση ορισμένων παρασίτων, γεγονός που μπορεί να επιτρέψει λιγότερο συχνές εφαρμογές ή χαμηλότερους όγκους από ό, τι θα απαιτούσε ένα μη διασυστηματικό παρασιτοκτόνο.

Συμπεράσματα:
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν για ακόμη μία φορά η χρήση των παραπάνω σκευασμάτων να είναι η ορθή και βάσει ετικέτας αλλά και η ελάχιστη δυνατή αφού έχουν εξαντληθεί όλες οι υπόλοιπες δυνατές περιπτώσεις.

Η ολοκληρωμένη διαχείριση καλλιεργειών είναι πρωτεύοντος σημασία

ΠΗΓΗ: blog.farmacon.gr

Απάντηση