Στην πραγματικότητα η ζωή είναι πολύ πιο απλή από όσο νομίζουμε. Ό,τι δίνουμε αυτό θα πάρουμε. Κάθε άνθρωπος είναι 100% υπεύθυνος για τις επιλογές του και συνεπώς για οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή του, είτε αυτό είναι θετικό, είτε είναι αρνητικό. Μέσα από τις σκέψεις που κάνουμε σε συνδυασμό με το συναίσθημα δημιουργούνται οι εμπειρίες μας, η πραγματικότητα μας και φυσικά ό,τι περικλείεται σε αυτήν.
Δημιουργούμε καταστάσεις – προβλήματα, κλεινόμαστε σε αυτά, παραχωρούμε απλόχερα τη δύναμή μας στους άλλους και τους φορτώνουμε την ευθύνη για τις απογοητεύσεις μας. Ξεχνάμε όμως κάτι πολύ βασικό: κανένας άνθρωπος, κανένα πράγμα, καμία κατάσταση δεν ασκεί την παραμικρή δύναμη πάνω μας, εάν εμείς δεν το επιτρέψουμε. Εμείς μόνο είμαστε οι κυρίαρχοι των σκέψεών μας και συνεπώς των πράξεών μας. Όταν δημιουργούμε ειρήνη και γαλήνη στο νου μας, τότε ειρήνη και γαλήνη θα φέρουμε στη ζωή μας!
Ποια από τις δύο απόψεις θα σου ταίριαζε καλύτερα;
- “Οι άνθρωποι είναι κακοί και στόχο έχουν να με εξαπατήσουν”
- “Οι άνθρωποι είναι φιλικοί και μπορώ να τους δείξω εμπιστοσύνη”
Καθεμία από αυτές τις δύο φράσεις οδηγούν σε εντελώς διαφορετικές εμπειρίες. Αυτό που πιστεύεις για τον εαυτό σου και τη ζωή δημιουργεί τον κόσμο σου και τελικά συναντάς ανθρώπους που προσπαθούν να σε εξαπατήσουν αν σου ταιριάζει η πρώτη φράση ή ανθρώπους πολύ φιλικούς αν σου ταιριάζει η δεύτερη.
Το Σύμπαν, ο Θεός ή όπως αλλιώς θέλεις να ονομάσεις αυτή την ανώτερη δύναμη, υποστηρίζει εξ’ ολοκλήρου καθετί που επιλέγουμε να σκεφτούμε και να πιστέψουμε, δεν μας κριτικάρει ποτέ. Δέχεται τις αποφάσεις μας και κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε με τη σωστή συγχρονικότητα αντανακλά τις πεποιθήσεις μας για τη ζωή.
Μ’ άλλα λόγια το υποσυνείδητό μας δέχεται ό,τι επιλέγουμε να σκεφτόμαστε! Αυτό που πιστεύουμε για το εαυτό μας και τη ζωή μας γίνεται η δική μας αλήθεια.Έχουμε απεριόριστες επιλογές σκέψεων. Αν επιλέξεις να επενδύσεις στην σκέψη ότι η ζωή είναι σκληρή και κανείς δεν θα σε αγαπήσει, τότε αυτό θα συναντάς. Ωστόσο μόλις αποφασίσουμε να διώξουμε αυτήν την πεποίθηση και βεβαιώσουμε τον εαυτό μας πως αξίζουμε να παίρνουμε και να δίνουμε αγάπη, αυτή η σκέψη θα εδραιωθεί στο νου μας και θα γίνει η δική μας αλήθεια. Τότε καινούργιοι άνθρωποι θα μπουν στη ζωή μας γεμάτοι αγάπη, και όσοι βρίσκονται ήδη γύρω μας είτε θα δούμε ακόμα πιο έμπρακτα την αγάπη τους, είτε θα φύγουν από τη ζωή μας γιατί δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. Ακόμα θα δούμε τον εαυτό μας να εκφράζει περισσότερο τα συναισθήματα και την αγάπη που νιώθει και η νέα αλλαγή θα γίνει ολοφάνερη στη ζωή μας.
Εκπαιδευόμαστε πώς να νιώθουμε για τον εαυτό μας και κατά συνέπεια για τους γύρω μας, ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, παρατηρώντας τις αντιδράσεις των γονιών μας. Αν έχουμε μεγαλώσει με ανθρώπους μίζερους, δυστυχισμένους, γεμάτους φόβο και ενοχές, τότε υιοθετούμε αντίστοιχες αρνητικές πεποιθήσεις για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Για το λόγο αυτό, μεγαλώνοντας αναπαράγουμε αυτές τις πεποιθήσεις από την παιδική μας ηλικία. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό ή κακό, σωστό ή λάθος, είναι απλά ο τρόπος προσαρμογής και αντίδρασης που έχουμε μάθει.
Φυσικά με το να κατηγορούμε τους γονείς μας ότι εκείνοι φταίνε για τον τρόπο που μας μεγάλωσαν, δεν θα φέρει κάποια ουσιαστική αλλαγή στη ζωή μας, παρά μόνο σπατάλη ενέργειας. Τη στιγμή που θα αποφασίσουμε ότι θέλουμε μια καλύτερη και πιο όμορφη ζωή, το μόνο πράγμα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι οι σκέψεις μας, και οι σκέψεις μπορούν να αλλάξουν!
Απάντηση