Τι αποκάλυψε ο γνωστός ταγουδιστής;
«Καθόλου, ίσα ίσα, το αντίθετο. Η ουσία είναι η ελευθερία του λόγου και να ασκούμε το δικαίωμα να εκφράζουμε την άποψή μας. Αυτό που θα συμβεί τελικά είναι αυτό που θέλουν οι περισσότεροι. Αλλά αν δεν εκφραζόμαστε και αφήνουμε μόνο τους λίγους να μιλούν, η άποψη που μοιάζει να επικρατεί είναι αυτών των λίγων που εκφράστηκαν.»
Μετά από αυτή του την τοποθέτηση, τον προσέγγισαν για να αναμειχθεί πιο ενεργά με την πολιτική σκηνή;«Πολλές φορές μού έχουν προτείνει κάτι τέτοιο, αλλά στην παρούσα φάση σε αυτό που κάνω, στο δικό μου χώρο, διοχετεύω όλη μου την ενέργεια. Επίσης, υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που ασχολούνται πιο πολύ από εμένα με την ουσία της πολιτικής σκηνής, είναι πιο ειδικοί. Όλοι μπορούμε και πρέπει να προσφέρουμε, αλλά ο καθένας με τον τρόπο του.»
Ήταν ένα παιδί που έφυγε από την Κέρκυρα σε πολύ νεαρή ηλικία και βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος στο χώρο του θεάματος. Πώς το θυμάται όλο αυτό; «Κοίτα, η αλήθεια είναι πως προερχόμουν από ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Ο κόσμος του πρωταθλητισμού στο στίβο είχε άλλους κανόνες, άλλη καθημερινότητα. Ύπνος νωρίς, προπονήσεις, αγώνες. Ξαφνικά, βρέθηκα στην ακριβώς αντίθετη κατάσταση, με βραδινές ώρες δουλειάς, εμφανίσεις έξι φορές την εβδομάδα, πολλές φορές και επτά εκείνη την εποχή, πολύ ξενύχτι. Άλλαξε ριζικά η ζωή μου και ήταν σοκαριστικό στην αρχή, έχασα τις ισορροπίες μου, αλλά σιγά σιγά βρήκα τα πατήματά του. Γιατί και το τραγούδι σαν πρωταθλητισμό το είδα.»
Ένιωσε ποτέ πως κινδυνεύει να την «ψωνίσει»; «Ποτέ δεν αισθάνθηκα έτσι. Το απολάμβανα πολύ και το ευχαριστιόμουν όλο αυτό που έγινε, όμως με χαρά, όχι με «ύφος». Το εκτιμούσα και το χαιρόμουν, τώρα ακόμα πιο πολύ. Έτσι ακριβώς αισθανόμουν και πριν το τραγούδι, όταν έκανα αθλητισμό. Το χαιρόμουν. Και σε όλα μου τα βήματα ένιωθα ευγνωμοσύνη.»
Απάντηση