Στη λογική του «ό,τι πήρατε – πήρατε» θα κινηθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τα επιλέξιμα βοσκοτόπια των κτηνοτρόφων τα επόμενα χρόνια, κάτι που φάνηκε από τα λεγόμενα του Βαγγέλη Αποστόλου στα πλαίσια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου. Όπερ σημαίνει ότι οι ελπίδες των παραγωγών να βρουν επιλέξιμα βοσκοτόπια εξανεμίζονται.
H κατανομή των επιλέξιμων βοσκότοπων θα γίνει σε επιμέρους λιβαδικές μονάδες μόλις οριστικοποιηθούν τα προσωρινά διαχειριστικά.
Το μόνο που είχε να πει ο υπουργός για τις αιτιάσεις χιλιάδων κτηνοτρόφων που έμειναν χωρίς βοσκότοπο ήταν πως η ΚΥΑ που υπογράφηκε το Μάιο (και συγκέντρωσε τα πυρά των κτηνοτρόφων καθώς τους χωρίζει σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τη βοσκοϊκανότητα της περιοχής στην οποία βρίσκονται) «είναι το ζουμί», αναδιανέμοντας τις επιδοτήσεις.
Λιβαδικές μονάδες
Το μοναδικό καινούργιο που ανέφερε ο Βαγγέλης Αποστόλου, είναι πως η κατανομή των επιλέξιμων βοσκότοπων θα γίνει στο εξής και μόλις οριστικοποιηθούν τα προσωρινά διαχειριστικά, σε επιμέρους λιβαδικές μονάδες, που αυτή τη στιγμή μπορούν να εκτιμηθούν μεταξύ 5.000 και 10.000 ανάλογα με τις ανάγκες των κτηνοτρόφων.
Όπως άλλωστε είπε πρόσφατα στη βουλή εξηγώντας τον όρο “Με την ολοκλήρωση της σύνταξης της οριστικής μελέτης ακολουθεί η διαίρεση του βοσκότοπου. Εμείς θα κατανέμουμε αυτές τις εκτάσεις σε επιμέρους λιβαδικές μονάδες, οι οποίες θα κατανεμηθούν στη συνέχεια στους κτηνοτρόφους, ώστε να εξατομικευτεί η χρήση τους και να σταματήσει το σημερινό καθεστώς της κοινοχρησίας των βοσκοτόπων που είναι και η κύρια αιτία της υποβάθμισής τους. Κάθε κτηνοτροφική εκμετάλλευση θα έχει τη δική της λιβαδική μονάδα.
Στα διαχειριστικά σχέδια θα αναγνωρίζεται και η πολυλειτουργικότητα των φυσικών λιβαδιών. Η βασική τους λειτουργία που είναι η βόσκηση των αγροτικών ζώων δεν θα αγνοεί τυχόν υπάρχουσα δυνατότητα για ταυτόχρονη παραγωγή περισσότερων του ενός προϊόντων, παραδείγματος χάριν αρωματικά, μελισσοκομικά προιόντα, φυράματα κ.λπ.
Βεβαίως, στοχεύουμε ταυτόχρονα και στην εξασφάλιση μέσω αυτών των λιβαδιών και άλλων υπηρεσιών. Παραδείγματος χάριν, προστασία του εδάφους από διάβρωση, τοπία υψηλής αισθητικής αξίας. Και βεβαίως να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι αυτά συνιστούν και βιότοπους για την άγρια πανίδα της χώρας μας. Όλα αυτά θα συνυπάρχουν. Αυτή η πολυλειτουργικότητα θα υπάρχει.
Ταυτόχρονα, όμως, να έχουμε στο νου μας ότι θα προσφέρει στα αγροτικά ζώα μια πράσινη και τρυφερή βοσκήσιμη ύλη για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους, ώστε να περιοριστεί η χρήση των έτοιμων ζωοτροφών, που σημαίνει πάρα πολύ απλά ότι θα υπάρξει παράλληλη μείωση του κόστους παραγωγής. Πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο πληρώνουμε -για όσους γνωρίζουν- για εισαγωγή σόγιας.
Επίσης, τα φυσικά λιβάδια είναι πολύτιμα για το πολιτιστικό τους περιβάλλον και τα κτηνοτροφικά προϊόντα που είναι συνδεδεμένα με συγκεκριμένους τόπους και παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής, στοιχεία που συνδέονται με την πολιτιστική κληρονομιά της υπαίθρου της χώρας μας.
«Εφόσον καταγραφούν οι βοσκήσιμες γαίες, όπως σας είπα προηγούμενα, μπορεί να υπολογιστεί η βοσκοϊκανότητα και στη συνέχεια ο αριθμός των ζώων –βοσκοφόρτωση το λέμε εμείς- που μπορεί να βόσκει κατά περίπτωση. Μόνον έτσι μπορεί να γίνει έλεγχος στη βόσκηση κατά χρόνο –περίοδο- και ένταση -αριθμός ζώων που θα βόσκει- και όσο είναι καιρός να διασωθεί αυτός ο τεράστιος νομευτικός πόρος της χώρας».
Απάντηση