Λίγο πριν από το σημείο να κατεβάζει τους διακόπτες δείχνει να βρίσκεται το νοσοκομείο Βέροιας, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις.
Παραιτήσεις, αποχωρήσεις, αλλά και προσφυγές στη δικαιοσύνη χαρακτηρίζουν το αρνητικό κλίμα και τις δυσοίωνες προοπτικές.
Την ίδια ώρα που καταρρέουν ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό και μια σειρά κοινωνικοί πυλώνες και μοιραία η δημόσια υγεία έχει σχεδόν απόλυτο σημείο αναφοράς το Νοσοκομείο.
Η χειρουργική κλινική είναι σαν να μην υπάρχει. Προγραμματισμένα χειρουργεία αναβάλλονται και δεν πραγματοποιούνται, το πρόβλημα με τους αναισθησιολόγους παραμένει, το νοσοκομείο δεν έχει ουρολόγο και η γυναικολογική κατ’ ανάγκη, σε ειδικές περιπτώσεις στηρίζεται σε επικουρική υποστήριξη της χειρουργικής που σε λίγο δε θα υπάρχει ουσιαστικά.
Τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου στην οποία συμμετείχε και ο υποδιοικητής της 3ης ΥΠΕ, συζητήθηκε η παραίτηση γιατρού, μέλους του ΔΣ.
Στην επιστολή παραίτησης γίνεται λόγος για “αδυναμία του νοσοκομείου Βέροιας να προσφέρει τις αυτονόητες υπηρεσίες του στην κοινωνία” και ακόμη “λόγω της υποστελέχωσης του αναισθησιολογικού τμήματος, δεν υπάρχουν διαθέσιμες χειρουργικές αίθουσες για την εκτέλεση των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων”
“Είναι αδιανόητη η εφημερία χειρουργικής κλινικής χωρίς ταυτόχρονη εφημερία ορθοπαιδικού, ουρολόγου, γυναικολόγου, ενίοτε ακόμα και χωρίς αναισθησιολόγο, όταν το νοσοκομείο μας υποτίθεται ότι αποτελεί -μεταξύ άλλων- κέντρο τραύματος για το νομό, με έναν μόνο ειδικευόμενο χειρουργικής και προσεχώς – πολύ πιθανόν – κανένα”, αναφέρει η επιστολή-καταγγελία.
Μάλιστα αναφέρει και περιστατικά στα οποία φαίνεται ότι αν δεν συνέβη κάτι δυσάρεστο μάλλον επαφίεται στη Θεία πρόνοια. Όπως αναφέρει σε άλλο σημειο η επιστολή “αναισθησιολόγος συνόδευσε τραυματισμένο παιδί στο εφημερεύον παιδοχειρουργικό τμήμα της Θεσσαλονίκης και το νοσοκομείο μας έμεινε χωρίς αναισθησιολόγο για 3 ολόκληρες ώρες, ενώ στην Γυναικολογική κλινική νοσηλευόταν επίτοκος”…!!!!!
Γιατροί έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη, ενώ υπάρχει και ενημέρωση της εισαγγελίας Βέροιας, δεδομένου ότι, λόγω της υποστελέχωσης και της “εκ των ενόντων” λειτουργίας,, ανά πάσα στιγμή υπάρχει κίνδυνος για οτιδήποτε…
Στα κενά προστίθενται νέες αποχωρήσεις. Μία ειδικευόμενη, δυο βδομάδες μετά την τοποθέτησή της, αποχώρησε. Ακολούθησε η αποχώρηση δύο ειδικευόμενων σε διάστημα λίγων ημερών. Κανείς από τους τρεις δεν αντικαταστάθηκε…
Ταυτόχρονα άλλος ένας ειδικευόμενος ζήτησε να επιστρέψει στο Νοσοκομείο όπου εργαζότανε, μόλις ολοκληρωθεί ο χρόνος τοποθέτησής του , ενώ προτίθενται να φύγουν άλλοι δύο το άμεσο προσεχές διάστημα.
Διαβάστε τι λέει γιατρός σε επιστολή παραίτησής του από το ΔΣ του Νοσοκομείου:
“Τους τελευταίους μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες της αδυναμίας του νοσοκομείου Βέροιας να προσφέρει τις αυτονόητες υπηρεσίες του στην κοινωνία. Είναι, ήδη, έκδηλη η εντονότατη ανησυχία για το επικείμενο μοιραίο, τόσο στους πολίτες της περιοχής, όσο και στο ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου, γιατί για το προσωπικό αυτό, το συνεχές διακύβευμα είναι η αναχαίτιση του μοιραίου, πράγμα που αντικειμενικά δεν είναι σε θέση να το επιτύχει υπό τις συνθήκες που έχουν πλέον διαμορφωθεί.
Αποτελεί γεγονός, ότι κλινικές και τμήματα του νοσοκομείου
βρίσκονται σε πλήρη στελεχιακή αποσύνθεση με έναν ή δυο γιατρούς, σε απόλυτη σωματική και ψυχική εξουθένωση. Η Ουρολογική κλινική, η Γυναικολογική κλινική και το Αναισθησιολογικό τμήμα διαθέτουν έναν ειδικό και ένα επικουρικό ιατρό με σύμβαση εργασίας διάρκειας ενός χρόνου, ενώ είναι ορατός ο κίνδυνος μέχρι το τέλος του έτους να βρεθεί στην ίδια κατάσταση και η Καρδιολογική Κλινική του νοσοκομείου μας. Επιπλέον, λόγω της υποστελέχωσης του αναισθησιολογικού τμήματος, δεν υπάρχουν διαθέσιμες χειρουργικές αίθουσες για την εκτέλεση των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων με αποτέλεσμα η αναμονή των ασθενών για την πραγματοποίηση της ενδεδειγμένης επέμβασης να υπερβαίνει τους τέσσερις μήνες, και πλέον να αδυνατούμε να προγραμματίσουμε επεμβάσεις. Η μετακίνηση αναισθησιολόγου από το νοσοκομείο Κατερίνης όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά δημιουργεί «εύφορο» έδαφος για την εμφάνιση φαινομένων «επιλεκτικής» διαχείρισης και προγραμματισμού ασθενών για διενέργεια χειρουργικών επεμβάσεων. Τελικά, ποιοι ασθενείς θα χειρουργούνται σε τακτική βάση και με ποιο κριτήριο, και ποιοι σε επείγουσα;
Ως γνωστό, όχι μόνο δεν γίνονται προσλήψεις προσωπικού για να καλυφθούν οι υπάρχουσες κενές οργανικές θέσεις, αλλά αυτές αυξάνονται, καθώς οι νέοι -κυρίως- γιατροί του νοσοκομείου μας, αλλά όχι μόνο αυτοί, τραγικά απογοητευμένοι από τις συνθήκες εργασίας που έχουν διαμορφωθεί στο νοσοκομείο Βέροιας, αναγκάζονται σε φυγή ή παραίτηση. Η κρισιμότητα της κατάστασης, η οποία διαρκεί ικανό χρονικό διάστημα, σε συνδυασμό με την σημαντική αύξηση των προσερχόμενων ασθενών, που πολλαπλασιάζει τον φόρτο εργασίας και αυξάνει την ψυχική και σωματική καταπόνηση του ιατρικού προσωπικού, έχει ως αποτέλεσμα το ιατρικό λάθος από πιθανότητα να αρχίζει πλέον να είναι αναμενόμενο. Παρά το γεγονός ότι η Διοίκηση του νοσοκομείου και της 3ης ΥΠΕ γνωρίζουν αυτά τα δεδομένα, συνεχίζουν να εξωθούν το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου σε υπερεργασία, η οποία κατά ένα μεγάλο μέρος και σε πολλές περιπτώσεις είναι απλήρωτη, διαμορφώνοντας, έτσι, συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.
Αντί κριτήριό της Διοίκησης να είναι η αύξηση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, η ασφάλεια των ασθενών και η διασφάλιση της επαγγελματικής τιμής και αξιοπρέπειας του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, στην πράξη το κριτήριό της είναι η επίτευξη δημοσιονομικών στόχων, η ικανοποίηση της προϊστάμενης αρχής, μικροπολιτικών και μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και των τοπικών αρχών, προκειμένου να «κερδίσει» την εύνοιά της. Η τραγική έλλειψη ιατρικού προσωπικού δεν αντιμετωπίζεται με μετατροπές εφημεριών, κλειστές κλινικές, “εσωτερικές” εφημερίες και την συμμετοχή στο πρόγραμμα εφημερίας διαφόρων κλινικών του νοσοκομείου μας, ιατρών που προέρχονται από το ΠΕΔΥ (πρώην ΙΚΑ), κάποιοι εκ των οποίων, ενδεχομένως, έχουν να ασκήσουν “μάχιμη” ιατρική από τα χρόνια της ειδικότητάς τους…. Ποιος έχει τελικά την ευθύνη για τυχόν ιατρικά λάθη και παραλείψεις αυτών των ιατρών, που κατά τα άλλα «εξυπηρετούν» το σύστημα που θέλει μείωση του εφημεριακού κόστους και διασφαλίζουν μια ανοιχτή κλινική, αλλά με αυξημένη νοσηρότητα; Ειδικά, όταν ο Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου της Βέροιας, έχει κατ’ επανάληψη εκφράσει – τόσο προφορικά όσο και εγγράφως – την επιφύλαξή του για την ικανότητα διαχείρισης της εφημερίας εκ μέρους των ιατρών αυτών.
Είναι αδιανόητη η εφημερία χειρουργικής κλινικής χωρίς ταυτόχρονη εφημερία ορθοπαιδικού, ουρολόγου, γυναικολόγου, ενίοτε ακόμα και χωρίς αναισθησιολόγο, όταν το νοσοκομείο μας υποτίθεται ότι αποτελεί -μεταξύ άλλων- κέντρο τραύματος για το νομό, με έναν μόνο ειδικευόμενο χειρουργικής και προσεχώς – πολύ πιθανόν – κανένα… Παρά το γεγονός της τραγικής εμπειρίας του μαζικού τροχαίου ατυχήματος ένα χρόνο πριν, η Διοίκηση εισηγήθηκε και εφάρμοσε κατ’ επανάληψη το κλείσιμο της Ορθοπαιδικής κλινικής του νοσοκομείου μας για λόγους οικονομίας. Αναρωτιέμαι αν η εξοικονόμηση των 700 περίπου ευρώ μηνιαίως, από την συμπίεση του εφημεριακού κόστους της Ορθοπαιδικής κλινικής, αντισταθμίζει τις απώλειες που θα είχαμε αν την ημέρα του ατυχήματος η Ορθοπαιδική Κλινική του νοσοκομείου μας ήταν κλειστή…. Η Διοίκηση γνωρίζει πολύ καλά ότι κατ’ επανάληψη και ως αποτέλεσμα των πρακτικών που εφαρμόζει προκειμένου να κρατήσει «ανοιχτό» το νοσοκομείο Βέροιας, αδιαφορώντας –προφανώς- για την δυνατότητα αποτελεσματικής και ασφαλούς εφημέρευσης, αναλάβαμε – ως ιατροί – την ευθύνη της διακομιδής διασωληνωμένου ασθενούς χωρίς την συνοδεία αναισθησιολόγου, όπως επιβάλει ο νόμος, καθώς ο μοναδικός σε εφημερία αναισθησιολόγος έπρεπε να καλύψει την εφημερία του νοσοκομείου. Δυστυχώς, όμως, αναγκαστήκαμε να αναλάβουμε αυτή την ευθύνη ακόμα και αν επρόκειτο για διακομιδή στην διάρκεια του πρωινού ωραρίου, οπότε και υπήρχαν πλέον του ενός αναισθησιολόγοι, πρόβλημα το οποίο γνωστοποιήθηκε στην Διοίκηση, η οποία, όμως, δεν προέβη στην ουσιαστική αντιμετώπισή του…. Η Διοίκηση δεν έπραξε το παραμικρό για να ελεγχθούν οι υπεύθυνοι, αλλά και για να μην επαναληφθούν τέτοιου είδους νοσηρά και επικίνδυνα φαινόμενα, στο μέλλον. Είναι, επίσης, γνωστό, ότι ο μοναδικός εφημερεύων αναισθησιολόγος συνόδευσε τραυματισμένο παιδί στο εφημερεύον παιδοχειρουργικό τμήμα της Θεσσαλονίκης και το νοσοκομείο μας έμεινε χωρίς αναισθησιολόγο για 3 ολόκληρες ώρες, ενώ στην Γυναικολογική κλινική νοσηλευόταν επίτοκος. Όπως με ενημέρωσε η κ. Διοικήτρια – καθώς εφημέρευα εκείνη την ημέρα – την αναισθησιολογική «κάλυψη» του νοσοκομείου Βέροιας, ανέλαβε ο αναισθησιολόγος που εφημέρευε στο νοσοκομείο της Νάουσας !!! Είναι, επίσης, γνωστό ότι έχει επιβληθεί στην χειρουργική κλινική μια «ιδιότυπη» εφημεριακή κάλυψη κατά το τελευταίο δεκαήμερο έως δεκαπενθήμερο κάθε μήνα, ολόκληρου του χειρουργικού τομέα, καθώς είναι κλειστές η ουρολογική, η ορθοπεδική και η γυναικολογική κλινική, ακόμα και σήμερα που η χειρουργική κλινική βιώνει μια δραματική υποστελέχωση σε επίπεδο ειδικευομένων ιατρών, αναγκάζοντας ένα ειδικό και έναν ειδικευόμενο ιατρό της Χειρουργικής κλινικής να υποδέχεται και να αντιμετωπίζει όλους τους ασθενείς του χειρουργικού τομέα (χειρουργικούς, ουρολογικούς, γυναικολογικούς κ.α). Αυτές οι πρακτικές, που δυστυχώς εφαρμόζονται τους τελευταίους μήνες, έχουν ήδη εκθέσει σε κίνδυνο την υγεία, ενδεχομένως και την ζωή, των ασθενών, ενώ οι θεράποντες ιατροί έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να κατηγορηθούν για πράξεις στις οποίες προέβησαν προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια οξεία κατάσταση, αλλά ήταν εκτός του αντικειμένου της ειδικότητάς των.
Ως ιατροί, έχουμε γίνει μάρτυρες πρακτικών και μεθοδεύσεων που αποσκοπούν στην συμπίεση του εφημεριακού και όχι μόνο, κόστους. Συνήθεις πρακτικές της Διοίκησης είναι οι μετατροπές του χαρακτήρα των εφημεριών, π.χ από ενεργείς σε μικτές, και η περικοπή – κατάργηση εφημεριών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια της εφημερίας. Επιπλέον, είναι γνωστό, ότι έχουν πραγματοποιηθεί περικοπές της τάξης του 95% στην αποπληρωμή των πρόσθετων εφημεριών που έχουν πραγματοποιηθεί από ιατρούς του νοσοκομείου, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς την συναίνεσή τους, προκειμένου να καλυφθούν τα πολυάριθμα κενά στο πρόγραμμα εφημεριών, λόγω της – γνωστής στην Διοίκηση του νοσοκομείου Ημαθίας και της 3ης ΥΠΕ – υποστελέχωσης πολλών κλινικών. Επιπλέον, η αποπληρωμή των πρόσθετων εφημεριών θα γίνει, κατόπιν εισήγησης της κ. Διοικήτριας, επιλεκτικά στα πλαίσια ενός πρωτοφανούς διαχωρισμού των ιατρών σε πατρίκιους και πληβείους. Κάποιοι θα πληρωθούν, π.χ αναισθησιολόγοι, ενώ άλλοι όχι. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα φωνές στο οικείο συμβούλιο που ζητούν την πραγματοποίηση πρόσθετων εφημεριών από το ιατρικό προσωπικό στο «όνομα» της διασφάλισης της υγείας των ασθενών.
Επίσης, στα πλαίσια της συμπίεσης του κόστους εισήχθησαν στο νοσοκομείο υλικά αμφιβόλου ποιότητας και εργαλεία αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, με διαδικασίες που δεν γνωρίζουμε αν είναι σύννομες. Προφανώς, οι καταγγελίες – προφορικές και γραπτές- για τις επανειλημμένες αστοχίες υλικών, δεν λήφθηκαν υπόψη, αφού τα υλικά αυτά μετά την σύντομη «απομάκρυνσή» τους, επανήλθαν στο χώρο του χειρουργείου, ενώ άλλες είτε παρέμειναν σε κάποιο συρτάρι του γραφείου της κ. Διοικήτριας, είτε κατέληξαν στο καλάθι των αχρήστων, καθώς οι καταγγελίες αυτές είτε δεν συζητήθηκαν σε συνεδρίαση του ΔΣ, ή ακόμα και όταν συζητήθηκαν, αυτό έγινε με καθυστέρηση μηνών. Η κ. Διοικήτρια έχει λάβει γνώση για την αστοχία υλικών και τα επακόλουθά τους – επιπλοκές που δυνητικά θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ζωή των χειρουργικών ασθενών -, που χάρη στην παρατηρητικότητα, επιμέλεια και ικανότητα των ιατρών του νοσοκομείου αποσοβήθηκαν. Όπως έχω κατ’ επανάληψη αναφέρει, δεν μπορεί κριτήριό μας, να είναι μόνο η χαμηλότερη τιμή. Είναι άλλο πράγμα η φτηνή ιατρική και εντελώς διαφορετικό, η «φτηνιάρικη»…
Επιπλέον, τις προδιαγραφές για την παραγγελία υλικών και εργαλείων δεν μπορεί να τις συντάσσει διοικητικός υπάλληλος, ή την παραγγελία των φαρμάκων να την πραγματοποιεί – επίσης- διοικητικός υπάλληλος, ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με την φαρμακευτική. Είναι γνωστό, ότι εδώ και αρκετά χρόνια, στο νοσοκομείο μας, δεν υπάρχει φαρμακοποιός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…. Προτάσεις για την συμπίεση του κόστους έγιναν πολλές, π.χ με την προμήθεια εργαλείων πολλαπλής χρήσης, αλλά ουδεμία ευοδώθηκε. Τουναντίον, συνεχίζουμε σε πολλές περιπτώσεις να προμηθευόμαστε το φθηνότερο υλικό, ενώ άλλοτε υπάρχει ακόμα και έλλειψη υλικών χειρουργείου λόγω – της αναφερόμενης – έλλειψης πόρων. Παράλληλα, όμως, για τα αναλώσιμα του αιμοδυναμικού εργαστηρίου του νοσοκομείου μας -ω του θαύματος- έχουν δαπανηθεί και δαπανώνται δεκάδες χιλιάδες ευρώ… Βέβαια το φθηνό τελικά κοστίζει περισσότερο, όταν π.χ τα χειρουργικά χειρόκτια είναι ήδη διάτρητα από την συσκευασία τους ή διασχίζονται πριν την εφαρμογή τους και στην διάρκεια μιας ιατρικής πράξης θα πρέπει να καταναλωθούν αρκετά ζεύγη. Αντιστοίχως, με τις – υποτιθέμενες- «αδιάβροχες» χειρουργικές μπλούζες, που μόνο αδιάβροχες δεν είναι. Προφανώς, η έκθεση του ασθενή στην αστοχία των υλικών και τις δυνητικές επιπλοκές της, αλλά και του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε κινδύνους από την επαφή με βιολογικά υγρά (π.χ αίμα) και μετάδοση μολυσματικών ασθενειών (π.χ ηπατίτιδες, AIDS) είναι δευτερεύουσας σημασίας μπροστά στην συμπίεση του κόστους και την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων από την Διοίκηση….
Ειδικευόμενοι ιατροί της χειρουργικής κλινικής πραγματοποίησαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα εννέα εφημερίες καθ’ υπέρβαση της κείμενης νομοθεσίας και παρ’ όλα αυτά τους ζητήθηκε από την κ. Διοικήτρια να πραγματοποιήσουν ακόμα και δέκατη… Ειδικοί ιατροί πραγματοποίησαν μέχρι και 16 εφημερίες (ενεργείς και ετοιμότητας) και τώρα εξωθούνται στην πραγματοποίηση εφημεριών και σε ρόλο «ειδικευόμενου» ιατρού, παλινδρομώντας σε στάδια που εν πολλοίς δεν συμβαδίζουν με την ηλικία τους και αντιβαίνουν την ιατρική δεοντολογία, εισπράτοντας την χλεύη, τα υποτιμητικά και ειρωνικά σχόλια των συναδέλφων τους – ειδικών και ειδικευομένων -, αλλά και του νοσηλευτικού προσωπικού. Είναι γνωστό ότι αυτή η κατανομή «βαρών» μέσα σε μια κλινική, εκ των πραγμάτων, δεν είναι ισότιμη και παρ’ όλα αυτά στα πλαίσια μιας πρωτοφανούς «προκρούστειας» αντίληψης, η Διοίκηση την επιτρέπει, ενώ γνωρίζει ότι πρακτικά όλο το εφημεριακό βάρος θα πέσει στους ώμους τριών – τεσσάρων ιατρών. Εφημερεύει ο γιατρός στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, εφημερεύει και ο γιατρός που κάθεται στο γραφείο του, στην κλινική και παρακολουθεί τηλεόραση ή βρίσκεται μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή… Ειδοποιός η διαφορά, πλην όμως, ουδόλως φαίνεται να απασχολεί την Διοίκηση.
Κατά την περίοδο του θέρους στην χειρουργική κλινική εφημέρευε ένας ειδικός σε ενεργή εφημερία, ένας σε ετοιμότητα και μόνο ένας ειδικευόμενος, με την ασφάλεια της εφημερίας να αποτελεί όνειρο – στην κυριολεξία – θερινής νυκτός… Μόνο από θαύμα και χάρη στην αυτοθυσία του προσωπικού και τον υπερβάλλοντα ζήλο που επέδειξε, δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές… Νοσηλευόμενοι ασθενείς σε βαριά κατάσταση, χειρουργημένοι ασθενείς επίσης σε βαριά κατάσταση, πολυτραυματίες και άλλοι ασθενείς προσερχόμενοι στο ΤΕΠ του νοσοκομείου, διακομιδές και επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις συνθέτουν μια εφημερία της χειρουργικής κλινικής στο νοσοκομείο Βέροιας. Κι όλα αυτά έπρεπε να διευθετηθούν από 3 γιατρούς… Έναν ειδικό σε ενεργή εφημερία, έναν σε ετοιμότητα και έναν ειδικευόμενο σε ενεργή εφημερία. Πρόσφατα, αποφασίστηκε, κατά πλειοψηφία, ο δεύτερος ειδικός να βρίσκεται σε μικτή εφημερία, δηλαδή να παραμένει στο χώρο του νοσοκομείου μέχρι τις 21:30 τις καθημερινές και στην συνέχεια να αποχωρεί, καθώς η εφημερία του μετατρέπεται σε εφημερία ετοιμότητας, δηλαδή, στην πράξη να βρίσκεται ένας ειδικός και ένας ειδικευόμενος χειρουργός.
Υπενθυμίζω ότι αυτή η απόφαση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την γνωμοδότηση του οικείου επιστημονικού συμβουλίου περί ασφαλούς εφημέρευσης, η οποία, ειδικά, για την χειρουργική κλινική του νοσοκομείου Βέροιας, προβλέπει έναν ειδικό σε ενεργή και έναν σε εφημερία ετοιμότητας καθώς και δυο ειδικευόμενους σε ενεργή εφημερία. Υπενθυμίζω, ακόμα, ότι οι 3 από τους 4 ειδικούς της κλινικής είναι κάτοικοι Θεσσαλονίκης και Κατερίνης. Αυτό θεωρήθηκε και θεωρείται από πολλά μέλη του ΔΣ «ασφαλής» εφημερία. Αναρωτιέμαι τι θα γίνει αν τις μεταμεσονύκτιες ώρες μιας καθημερινής, συμβεί ένα ατύχημα με δυο πολυτραυματίες – φαινόμενο, δυστυχώς, καθόλου σπάνιο στην περιοχή μας – εκ των οποίων ο ένας πρέπει να διασωληνωθεί και να διακομιστεί σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και ο άλλος να χειρουργηθεί επειγόντως;
Σας υπενθυμίζω ότι η εκτέλεση μιας βαριάς και σύνθετης χειρουργικής επέμβασης απαιτεί εξειδικευμένη ομάδα από τουλάχιστον 3 άτομα… Προφανώς θα κληθεί ο ευρισκόμενος σε ετοιμότητα ιατρός, που ήδη θα έχει αποχωρήσει από το νοσοκομείο καθώς θα βρίσκεται σε εφημερία ετοιμότητας. Πέρα από τον πολύτιμο χρόνο που θα χαθεί (η ενδοκοιλιακή αιμορραγία «δεν περιμένει»), η χειρουργική ομάδα είναι ελλιπής. Σημειωτέο, ότι καθ’ όλη την διάρκεια της επέμβασης θα παραμείνουν ακάλυπτα το ΤΕΠ και οι νοσηλευόμενοι στην κλινική ασθενείς, που δυνητικά μπορούν να εμφανίσουν θανατηφόρες επιπλοκές. Προφανώς θα θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές και θα διωχθούν συνάδελφοι. Αυτή η πρακτική όχι μόνο ΔΕΝ κατοχυρώνει την ασφάλεια της εφημερίας, αλλά αποτελεί προμελετημένη έκθεση σε κίνδυνο της ζωής των ασθενών, της ψυχικής υγείας, της νομικής και συνειδησιακής ακεραιότητας των εργαζομένων. Είναι προφανές ότι η Διοίκηση με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές θέλει να μετακυλήσει δικές της, παντός είδους, ευθύνες στο προσωπικό – ιατρικό και νοσηλευτικό – του νοσοκομείου, χωρίς να ενδιαφέρεται επί της ουσίας για την ασφάλεια της εφημερίας. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στα πλαίσια «ρουσφετολογικών» πρακτικών, μεθοδεύεται η επιλογή του θεράποντα ιατρού – ανεξάρτητα από το ποιος εφημερεύει – και παρακάμπτονται διαδικασίες π.χ λίστα αναμονής, που αφορούν τους «κοινούς θνητούς».
Τελικά τι είναι αυτό που επιθυμεί η Διοίκηση; Ένα νοσοκομείο ανοιχτό, ώστε να μην εκτίθεται στην τοπική κοινωνία και στην προϊστάμενη αρχή και να εξυπηρετεί τα μικροκομματικά και πολιτικά κατεστημένα του νομού, πλην όμως, δυνητικά επικίνδυνο, ή μια υγειονομική μονάδα στελεχωμένη που μπορεί να εξυπηρετήσει τον ασθενή και να προσφέρει υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου;
Είναι προφανές ότι ως ιατρός που μάχεται για την υγεία και την ζωή των ασθενών του, δεν μπορώ να συμμετέχω στην λήψη αποφάσεων που αντιστρατεύονται την αποστολή και το έργο μου, αποσκοπώντας αποκλειστικά στην επίτευξη δημοσιονομικών στόχων, στην εξυπηρέτηση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και ατομικών επιδιώξεων. Ως εκ τούτου και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την χρονίζουσα κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο μας και με ό,τι συνεπάγεται αυτή σε ασθενείς και προσωπικό, υπέβαλα την παραίτησή μου από το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου Ημαθίας. Στο πλαίσιο των συνθηκών που επικρατούν σήμερα, η μόνη ρεαλιστική πρόταση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των υγειονομικών μονάδων του νομού είναι η αναστολή – κατάργηση της λειτουργίας της υγειονομικής μονάδας της Νάουσας και η ενσωμάτωση του προσωπικού και της υλικοτεχνικής υποδομής της στην μονάδα Βέροιας. Τα ημίμετρα που εφαρμόζονται εκθέτουν σε κίνδυνο ασθενείς και προσωπικό.
Ως λειτουργοί υγείας, δείξαμε αμέριστη κατανόηση στα δημοσιονομικά προβλήματα της πατρίδας μας και καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε το Νοσοκομείο μας να συνεχίσει απρόσκοπτα την λειτουργία του. Ως άνθρωποι, ξεπεράσαμε κάθε όριο αντοχής, βιώνοντας την πλήρη απαξίωση από το επίσημο κράτος και την οικεία Διοίκηση. Το νοσοκομείο, έχει μετατραπεί πλέον σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, με την αξιοπρέπεια των εργαζομένων σ’ αυτά καταρρακωμένη, αν όχι ανύπαρκτη.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας κατέρρευσε! Δυστυχώς, άρχισαν να καταρρέουν και οι άνθρωποι που το υπηρετούν”.
Απάντηση