Όχι, δεν είσαι μόνο εσύ παράξενη, σπεύδω να σε προλάβω, βλέπεις. Όλα τα κοριτσάκια εκεί έξω έχετε κάποιες συγκεκριμένες λειτουργίες του εγκεφάλου σας, σε διαφορετικό mode από τους λοιπούς κοινούς θνητούς, αναφορικά με τα αγόρια. Δυσκολεύοντας κυρίως τη δική σας ζωή, και θέτοντας εν αμφιβόλω την ίδια τη σχέση αυτή, πριν καλά καλά ξεκινήσει.
Φοβίες, λοιπόν. Που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις, σε κάνουν να βλέπεις φαντάσματα, να δρας παράλογα, να δημιουργείς εντάσεις από το πουθενά. Αυξάνοντας τα ντεσιμπέλ μεταξύ σας, και ωθώντας τον στην έξοδο κινδύνου πολύ νωρίτερα από ότι και θα έπρεπε και θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα έκανε. Μήπως να ξεκινήσουμε τη διαδικασία απώθησης σιγά σιγά; Μπας και σώσουμε ό,τι σώζεται προς στιγμήν; Δεν βλάπτει η προσπάθεια:
Η φοβία της αιωνιότητας. Δεν έχετε προλάβει καλά καλά να συνηθίσετε ο ένας τον άλλο, και ήδη τρέμεις και μόνο το ενδεχόμενο ότι κάποτε θα χωρίσετε. Έτσι, χωρίς λόγο και αιτία, έχεις προαποφασίσει ότι η σχέση αυτή πρέπει να κρατήσει για πάντα, και τρέμεις και μόνο στην πιθανότητα του αντίθετου ενδεχόμενου. Παράλογο; Δεν απαντά, άρα λογικό, τουλάχιστον στο δικό σου μυαλό. Και πάει λέγοντας και κλαίγοντας…
Η φοβία της απιστίας. Στον πρώτο μήνα πάνω είστε, και καλύτερα από ποτέ, πόσο πιθανό θεωρείς να ψάξει να βρει άλλη, αν δεν του δώσεις μία γερή αφορμή προς αυτή την κατεύθυνση; Εσύ εκεί, σταθερά στον υπέροχο κόσμο σου, να παρακολουθείς, να πρήζεις, να βλέπεις φαντάσματα από εκείπου δεν υπάρχουν, και γενικότερα να του κάνεις τη ζωή ανυπόφορη. Για αφορμή δεν μιλήσαμε προηγουμένως; Ε, νομίζω ότι κάτι αρχίζει σιγά σιγά να βρίσκει…
Η φοβία της μετριότητας. Δεν είσαι ποτέ πολύ καλή για αυτόν, το άκρως αντίθετο, σου κάνει χάρη που είστε μαζί, είσαι πολύ κατώτερη του, σίγουρα κάτι άλλο θέλει από εσένα, και όταν το πάρει, θα σε πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Το κόμπλεξ κατωτερότητας σου δυναμιτίζει τη σχέση σας και τον ωθεί κατευθείαν εκεί ακριβώς που έτρεμες: όλο και πιο μακριά σου. Όχι επειδή δεν σε αγαπάει, αλλά επειδή η ίδια δεν του επιτρέπεις να σκεφτεί διαφορετικά για σένα…
Η φοβία της γλωσσοφαγιάς. Δεν ξέρω αν του το έχεις πει, αλλά όλοι σας ζηλεύουν. Όλοι θέλουν το κακό σας, ζηλεύουν κολασμένα τη σχέση σας, βάζοντας λόγια και μιλώντας πίσω από την πλάτη σας, και έχουν βάλει στόχο να σας χωρίσουν. Για αυτό και πρέπει να προστατεύσεις αυτό που έχετε, να γίνεις όσο το δυνατόν υστερικότερη, και να θέσεις αυτόν κι εσένα, στην πλέον καλοθωρακισμένη κρυστάλλινη σφαίρα, όπου κανείς και τίποτα δεν θα μπορέσει να σας επηρεάσει. Αυτοαπομόνωση και μανία καταδίωξης, δύο σε ένα, λοιπόν, Και από εκεί αρχίζει να ξεκινά η φαγωμάρα…
Η φοβία της ανεπάρκειας. Όχι τόσο από μεριάς σου, αλλά από τη σχέση αυτή συνολικά. Βλέπεις, για σένα η ιδανική σχέση βρίσκεται κάπου στον ουρανό, αγιοποιημένη ως θέσφατο, και καλογυαλισμένη, και δύσκολα μπορείς να τη φτάσεις. Παρ’ όλα αυτά, εσύ την τοποθετείς στο διπλανό βάθρο και αρχίζεις αμέσως τις συγκρίσεις. Αποτέλεσμα; Βγάζεις λειψή και ανεπαρκή της χέη που έχεις, ως μη ανταποκρινόμενη στα standards Που μόνη σου, ψυχαναγκαστικά έχεις θέσει, και τη θέτεις off road, για ψύλλου πήδημα Τραγικό; Όχι. Απλά, εσύ…
Η φοβία της ανίας. Πάντα κάτι καινούριο πρέπει να κάνετε, πάντα κάτι φρέσκο να δοκιμάζετε, ώστε να μην επιτρέψετε στη φθορά να κάνει κατάληψη, και να σας τελειώσει πριν την ώρα σας. Αγχώνοντας έτσι, και βάζοντας σε καλούπια το σύνολο της δραστηριότητας σας, και επιταχύνοντας ακριβώς αυτό που φοβόσουν. Χαλάρωσε λίγο, κοπελιά, και άσε το τιμόνι από τα χέρια σου, γιατί κατευθύνεις το αεροπλάνο ολοταχώς στο βουνό. Η σχέση σου δεν κινδυνεύει από τίποτα άλλο, πέραν από σένα την ίδια, και την υστερία σου να την ελέγξεις από όλες τις πλευρές της. Χαλάρωσε και απόλαυσε την. Κάνοντας στην άκρη κάθε παράλογη φοβία, και ζώντας την ως έχει. Αυτή θα σε οδηγήσει, έτσι κι αλλιώς, κι όχι το αντίθετο. Διαφορετικά, μπροείς να δεις τις πρώτες βουνοπλαγιές να σε χαιρετούν από πολύ κοντά. Και η σύγκρουση με την πραγματικότητα θα είναι τόσο ισχυρή, που δεν νομίζω να αφήσει στη σχέση σου πολλά περιθώρια επιβίωσης…
Απάντηση