Το σωστό ερώτημα θα ήταν «μπορείς να επιβιώσεις;», και το ακριβέστερο φυσικά, αλλά δεν σε θέλω να μου τρομοκρατηθείς, γιατί τα ζόρικα είναι μπροστά σου. και κάπου εκεί χρειάζεσαι και ψυχραιμία και καθαρό μυαλό, και αποφασιστικότητα βεβαίως βεβαίως.
Ναι, το ξέρω ότι το ιδανικό θα ήταν να μπορούσες να μείνεις στο σπίτι και να ασχοληθείς αποκλειστικά με το μεγάλωμα των παιδιών σου. Έλα όμως που και η πραγματικότητα είναι ξεροκέφαλη, και καθιστά την εργασία απαραίτητη, ειδικά αυτές τις εποχές, και εσύ το ίδιο, μιας και δεν είσαι καθόλου διατεθειμένη να ασπαστείς μόνιμα τον ρόλο της χαρωπής νοικοκυρούλας και να πατήσεις μόνιμο pause στην καριέρα σου, και σε όσα με κόπο έχτισες έως τώρα. Επιστροφή στη δουλειά, λοιπόν, και για να δούμε τι θα δούμε:
Μη φρικάρεις όταν δεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Αν πίστευες ότι η όλη φάση θα προσιδίαζε σε υγιεινό περίπατο στην εξοχή, τότε λυπάμαι, αλλά κάτι συμβαίνει σχετικά με την αντίληψη σου περί της πραγματικότητας. Το να είσαι ταυτοχρόνως full time μαμά και κορίτσι καριέρας, είναι ένα σταυρόλεξο, που δεν ξέρω αν μπορείς να το λύσεις. Και πάντως, όχι χωρίς βοήθεια. Συνεπώς, όταν διαπιστώσεις ότι θα πρέπει να είσαι στο πόδι 20 ώρες το 24ωρο, προκειμένου να αντεπεξέλθεις, μην αντιδράσεις, δεν δικαιολογείσαι. Αυτό που μπορείς και πρέπει να κάνεις όμως, είναι…
Ζήτα βοήθεια! Χωρίς να ντραπείς, χωρίς να νιώσεις ανεπαρκής, χωρίς οποιαδήποτε σχετική χαζή σκέψη. Όλο και κάποια γιαγιά θα είναι πρόθυμη να στέρξει, και αν δεν σου βρίσκεται κάτι τέτοιο εύκαιρο, τότε ναι, κάποια γυναίκα θα πρέπει να σε βοηθήσει. Ακόμη και τα ολοήμερα σχολεία δεν είναι λύση, αν τα ωράρια σου είναι απάνθρωπα, και αν τρέχεις με την ψυχή στο στόμα να παραλάβεις τα παιδιά, για να αντιμετωπίσεις ένα σπίτι σε απόλυτο χάος, και άπειρες δουλειές να βρίσκονται σε εκκρεμότητα. Απευθύνσου σε κάποιον, και ελάφρυνε το βάρος από τους ώμους σου, δεν είναι ούτε ήττα ούτε ένδειξη αδιαφορίας, προς Θεού…
Δώσε ιδιαίτερη προσοχή στις ισορροπίες. Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες είναι ιδιαίτερα απαιτητικά, το ξέρεις και το ξέρω καλύτερα από τον καθένα. Συνεπώς, αν τους μπει κάτι στο μυαλό, δύσκολα μπορείς να τους το βγάλεις. Το καταλαβαίνω, έχεις άπειρα deadlines και άλλο τόσο άγχος, αλλά μην τα παραμελήσεις, και μην αφήσεις κανέναν να αντικαταστήσει το ρόλο σου. Θα το μετανιώσεις πικρά στη συνέχεια, και δεν θα ξέρεις από πού να το μαζέψεις, από ένα σημείο και μετά…
Βεβαιώσου ότι είσαι απολύτως έτοιμη να το επιχειρήσεις. Δεν το έβαλα πρώτο πρώτο στη λίστα, γιατί από τόσο νωρίς θα ήταν πρακτικά αδύνατον να έχεις οποιαδήποτε ολοκληρωμένη άποψη. Μόνο όταν μπεις στη φάση, και ζοριστείς άγρια, θα μπορέσεις να ξεκαθαρίσεις την εικόνα που έχεις στο μυαλό σου, αναφορικά με το πού πατάς, πού βρίσκεσαι και τι προτίθεσαι να κάνεις από εδώ και πέρα. Ναι, οι αποφάσεις σου μπορεί να ανατραπούν, μπορεί ακόμη και να περιοριστούν, δεν το γνωρίζεις. Στην πρέσα και στην πράξη θα φανεί προς τα πού κινείται το πράγμα, και από εκεί και πέρα, καλά ξεμπερδέματα…
Θέσε τις σωστές προτεραιότητες κάθε φορά. Μην τα παραμελήσεις μωρέ. Καταλαβαίνω, έφαγες μία γερή καταθλιψάρα όσον καιρό ήσουν εκτός εργασιακού στίβου, είχες πάψει να αισθάνεσαι δημιουργική και ζωντανή, είχες μιζεριάσει ανάμεσα σε βρώμικες πάνες, ένα σπίτι σκέτο χάος και ουρλιαχτά για ψύλλου πήδημα, αλλά όχι, το να σου βγει όλη η κούραση και ταλαιπωρία σε άρνηση, και να θέσεις τα μωρά σου σε δεύτερη μοίρα, δεν είναι η απάντηση. Φυσικά και μπορείς να διακρίνεις τις ποσότητες αγάπης που κρίνεις απαραίτητο να τους δώσεις καλύτερα από τον καθένα, ωστόσο το κριτήριο σου είναι αυτό που με φοβίζει. Σε κάθε περίπτωση, προσοχή, γιατί η έλλειψη είναι έτοιμη να κάνει την εμφάνιση της ανά πάσα στιγμή. Και όταν αυτό συμβεί, δεν θα έχεις χώρο για δικαιολογίες…
Και η δουλειά; Τι γίνεται με αυτή; Δύσκολο να συγκεντρωθείς όταν το μυαλό σου τρέχει αλλού, και σε καταλαβαίνω. Αλλά αν λάβεις υπόψη σου ότι είναι απαραίτητη για τον βιοπορισμό σου, οφείλεις και να σφίξεις τα δόντια και να γίνεις όσο καλύτερη μπορείς. Ο συνδυασμός είναι δύσκολος, το γνωρίζω, αλλά όχι αξεπέραστος. Και το μυστικό βρίσκεται στο να μην αφήνεις τις γραμμές να μπλέκονται μεταξύ τους. Θα αισθανθείς πολλές φορές ότι σχοινοβατείς πάνω από τους καταρράκτες του Νιαγάρα, αλλά δεν θα πέσεις, άκου με που σου λέω. Φτάνει να έχεις κάνει τη σωστή προετοιμασία και να γνωρίζεις απολύτως τι θέλεις και τι έχεις να προσφέρεις σε καθένα από αυτούς τους τομείς της ζωής σου. Εκεί θα παιχτεί το στοίχημα, και εκεί θα αποδείξεις πόσο ικανή Τιραμόλας μπορείς να αποδεχτείς για χάρη και των παιδιών σου, και της δικής σου ψυχικής ισορροπίας. Θάρρος και ξεκίνα. Το ‘χεις…
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΟΡΕΥΤΑΚΗΣ
Απάντηση